Studia trwają 4 semestry (2 lata).
Zjazdy odbywają się co dwa tygodnie, w soboty w g. 11-18.30, niedziele w g. 9-16.30.
Spis zajęć:
Edukacja przez teatr
prowadząca: dr Marzenna Wiśniewska
Tytuł zajęć nawiązuje do sformułowania i idei Herberta Reada. Zajęcia będą poświęcone edukacji przez teatr w dwóch nurtach: twórczości własnej i upowszechniania. Program obejmuje tradycje edukacyjne w obrębie ruchu amatorskiego w Polsce, m.in. działalność Towarzystwa Kultury Teatralnej, ruch recytatorski, teatr szkolny, kursy instruktorskie oraz inicjatywy takie, jak: młodzieżowy klub miłośników teatru „Proscenium” w Poznaniu, wrocławski klub 1212, funkcjonujący w latach sześćdziesiątych XX wieku przy Teatrze Polskim we Wrocławiu stworzony przez Annę Hannową, Ognisko Teatralne założone w latach 70. XX wieku przez Halinę i Jana Machulskich w Warszawie.
Dr Marzenna Wiśniewska – teatrolożka, adiunkt w Instytucie Nauk o Kulturze na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, autorka artykułów i współredaktorka monografii naukowych poświęconych teatrowi współczesnemu i sztukom performatywnym, pedagogice teatru, animacji i zarządzaniu w kulturze. Współpracuje z instytucjami i organizacjami pozarządowymi, prowadząc warsztaty i wykłady. W latach 2016-2019 była kierowniczką naukową i kuratorką projektu Dorman. Archiwum otwarte prowadzonego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Członkini komisji eksperckich programów „Teatr Polska” (2016, 2017), „Lato w teatrze” (2018, 2019), Konkurs im. Jana Dormana (2020), Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2020). Należy do kolegium redakcyjnego pisma „Teatr Lalek”. Członkini Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych. W latach 2001-2011 kierowniczka literacka Teatru Baj Pomorski w Toruniu.
Edukacja w sztuce
prowadząca: dr Maja Dobiasz-Krysiak
Celem warsztatów jest refleksja nad współczesnymi działaniami edukacyjnymi w Polsce, nie tylko na obszarze teatru, ale szerzej – na obszarze sztuki w ogóle. W ramach zajęć studenci i studentki będą mieli okazję spotkać się z twórcami i twórczyniami najciekawszych projektów edukacyjnych, reprezentujących różne dziedziny sztuki, którzy w formie praktycznej przedstawią swoje autorskie programy. Każde zajęcia będą miały formę odrębnego warsztatu wprowadzającego w konkretną metodę pracy oraz zakończą się wspólnym omówieniem i dyskusją na temat doświadczanego działania.
dr Maja Dobiasz-Krysiak – antropolożka i animatorka kultury, edukatorka kulturowa. Adiunktka w Katedrze Etnologii i Antropologii Kulturowej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie realizuje projekt badawczy „Na drodze do animacji kultury. Interdyscyplinarne studium badawcze Interdyscyplinarnej Placówki Twórczo-Badawczej „Pracownia” (Narodowe Centrum Nauki, grant Sonatina). Obroniła doktorat w Instytucie Kultury Polskiej UW. Absolwentka Wiedzy o Kulturze ze specjalizacją Animacja Kultury, a także filologii angielskiej ze specjalizacją nauczycielską na Uniwersytecie Warszawskim. Kuratorka i koordynatorka społecznych działań twórczych – za projekt „Sztuka zaangażowania. Rezydencje artystyczne w warszawskich MOS-ach i MOW-ach” realizowany w Centrum Edukacji Obywatelskiej otrzymała nagrodę Warszawskiego Programu Edukacji Kulturalnej. Ekspertka i współtwórczyni koncepcji merytorycznej Mazowieckiego Programu Edukacji Kulturalnej. Wykładowczyni (min. Podyplomowe Studia Pedagogika Teatru, Instytut Kultury Polskiej UW, Wydział Zarządzania Kulturą Wizualną ASP) i absolwentka kursu trenerskiego Szkoły Trenerów Organizacji Pozarządowych STOP. Naukowo zainteresowana badaniem kultury alternatywnej w Polsce i zagadnieniem kryzysu w kulturze. Zajmuje się też relacjami sztuki i edukacji oraz etnograficzno-animacyjnymi badaniami w działaniu.
Instytucje teatralne
prowadząca: Maria Babicka, Magdalena Szpak
Zajęcia poświęcone refleksji nad współczesną mapą teatralną – sposobami działania, formą organizacji i finansowania, a także misji teatrów różnego rodzaju. Instytucje teatralne rozumiane są tu szeroko – od teatrów publicznych poprzez instytucje prywatne, organizacje pozarządowe prowadzące działalność teatralną, performerską, taneczną i edukacyjną, po grupy nieformalne. Zajęcia realizowane są w formie wizyt studyjnych w teatrach warszawskich, podczas których studenci i studentki mają okazję spotkać twórców i przedstawicieli różnych ośrodków teatralnych oraz porozmawiać o ich praktykach, misji, formach organizacji i finansowania.
Magdalena Szpak – absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza oraz Podyplomowego Studium Menedżerów Kultury Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Specjalistka ds. pedagogiki teatru w Instytucie Teatralnym im. Z. Raszewskiego, członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Uczestniczka programu European Diploma in Cultural Project Management brukselskiej Fundacji Marcela Hictera. Inicjuje projekty, szkoli nauczycieli i edukatorów wykorzystujących metody teatralne w pracy z amatorami. Prowadzi warsztaty teatralne dla dzieci i młodzieży.
Maria Babicka – pedagożka teatru, socjolożka, kierowniczka Działu Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, doktorantka i członkini zespołu Katedry Metod Badania Kultury w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, tutorka w liderskich programach rozwojowych, m.in. w programie Liderzy PAFW, realizowanym przez Szkołę Liderów. Jej zainteresowania badawcze dotyczą: amatorskiego ruchu teatralnego, edukacji teatralnej w Polsce i familijnych praktyk uczestnictwa w życiu teatralnym. Absolwentka socjologii w Instytucie Socjologii UW i Szkoły Pedagogów Teatru realizowanej w Instytucie Teatralnym. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Prowadzi warsztaty dla edukatorów, dzieci i dorosłych oraz młodzieży. Śpiewa w rozrywkowym chórze All That Sound.
Kategorie kultury
prowadzące: dr Ewelina Godlewska-Byliniak i Justyna Lipko-Konieczna
Zajęcia będą poświęcone wprowadzeniu podstawowych kategorii antropologicznych i narzędzi badania kultury. Na początku namysłowi zostanie poddane samo pojęcie kultury – rozmaite sposoby jej rozumienia pozwolą na podstawowe zaznaczenie metodologicznych trudności i wyzwań na obszarze współczesnej humanistyki, sztuki i praktyk społecznych. Zajęcia zbudowane są wokół tematów takich, jak przestrzeń, czas, ciało, formy wzajemności, performatywność, fetysz/lalka/maska, które organizują refleksję o kulturze, z drugiej zaś strony są ważnymi kategoriami teatralnymi, pozwalającymi na przyglądanie się performatywnym praktykom i teoriom z różnych stron. Wszystkie tematy wprowadzane będą w nawiązaniu do teatru i mają dostarczyć umiejętności krytycznej refleksji nad praktykami z pogranicza sztuki i działań społecznych. Tak wprowadzona i stosowana perspektywa teoretyczna ma także służyć poszerzaniu wyobraźni twórczej osób studiujących.
dr Ewelina Godlewska-Byliniak – kulturoznawczyni, absolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych UW, asystent w Zakładzie Teatru i Widowisk IKP UW. Autorka książek Tadeusz Kantor: sobowtór, melancholia, powtórzenie (2011), Teatr radio-logiczny Tymoteusza Karpowicza (2013). Publikowała artykuły i przekłady m.in. w pismach: „Didaskalia”, „Teatr”, „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa”, „op.cit.”, „Przegląd Filozoficzno-Literacki”, „Przegląd Kulturoznawczy”, „dwutygodnik.com”.
Justyna Lipko-Konieczna – absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, dramaturżka w Teatrze Studio im. St. I. Witkiewicza, współautorka scenariuszy oraz warsztatów teatralnych, członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Jest autorką koncepcji merytorycznej i dramaturżką Teatralnego Placu Zabaw, projektu teatralno-edukacyjnego przygotowywanego przez Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego i Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Modele edukacji
prowadząca: dr Barbara Kwiatkowska-Tybulewicz
Zajęcia poświęcone przeglądowi współczesnych nurtów edukacyjnych, a także antynomii między nimi. Szczególne miejsce zostanie poświęcone różnym tradycjom edukacji nieformalnej, pedagogiki społecznej, antypedagogiki, przykładom alternatywnych teorii i praktyk edukacyjnych, pedagogice włączającej. Refleksja obejmie przebieg procesu edukacyjnego w tych tradycjach, relacje interpersonalne, cele i ich realizację, stosunek do instytucji szkoły i publicznego systemu edukacji. Przegląd współczesnych teorii pedagogicznych ma służyć jako kontekst dla działań i refleksji podejmowanych na obszarze pedagogiki teatru i innych teatralnych inicjatyw edukacyjnych.
dr Barbara Kwiatkowska-Tybulewicz – doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, pracuje w Zakładzie Teorii Wychowania Estetycznego na Wydziale Pedagogicznym UW. Główne obszary jej zainteresowań stanowią: wychowanie przez sztukę, sztuka współczesna, sztuka zaangażowana, edukacja alternatywna, nowe zjawiska w sztuce i ich aspekty pedagogiczne.
Planowanie projektu – Rozwój widowni
prowadząca: Agata Etmanowicz
Warsztat przeprowadzający przez cały proces pracy na projektem kulturalnym, poczynając od diagnozy potrzeb, przez pomysł, rozpisanie na poszczególne działania, znalezienie partnerów, wypełnienie wniosku o dofinansowanie, promocję, realizację działania, ewaluację i rozliczenie. Podczas warsztatu uczestnicy poznają również możliwe sposoby pozyskiwania środków na działania teatralne, mapę publicznych i prywatnych grantodawców, wraz z udzielanymi przez nich typami dofinansowań. W ramach zajęć uczestnicy będą mieli szansę nie tylko zdobyć praktyczną wiedzę związaną z systemem pozyskiwania grantów, wypełnianiem wniosków, szukaniem partnerów i organizacją działań, ale i pracować nad własnym, realnym przedsięwzięciem.
Agata Etmanowicz – absolwentka Centrum Europejskiego UW, wiceprezeska Fundacji Impact. W latach 2002-2006 koordynowała prace Punktu Kontaktowego ds. Kultury w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W latach 2004-2006 była przedstawicielką MKiDN w Komitecie ds. Kultury Rady Unii Europejskiej. Była także przedstawicielką Polski w Komitecie Zarządzającym programu UE w dziedzinie kultury – Kultura (2007-2013). Posiada doświadczenie w realizacji projektów międzynarodowych z różnych dziedzin kultury i edukacji. Pracowała m.in. w Centrum Artystycznym Fabryka Trzciny w Warszawie oraz Fabryce Sztuki w Łodzi jako project manager ds. projektów międzynarodowych, odpowiedzialna m.in. za koordynację współpracy w ramach sieci międzynarodowych Culture Action Europe oraz Trans Europe Halles.
Podstawy psychologii rozwojowej
prowadząca: dr Agnieszka Sternak
Zajęcia są wprowadzeniem do zagadnień dotyczących psychologicznych aspektów rozwoju człowieka w perspektywie lifespan, z uwzględnieniem typowego i atypowego przebiegu rozwoju we wszystkich fazach życia. Omówione zostaną typowe dla poszczególnych stadiów rozwoju osiągnięcia, kryzysy i wyzwania kolejnych faz oraz czynniki wpływające na trajektorie i procesy rozwojowe, które ulokowane są w środowisku rówieśniczym, rodzinnym i zawodowym. Obszary odniesienia dla omówienia procesów rozwojowych, ich potencjalnych zakłóceń oraz strategii oddziaływań stanowić będą: perspektywa psychopatologii rozwojowej, ujęcie systemowe oraz interwencje środowiskowe.
Agnieszka Sternak – doktor nauk społecznych w zakresie psychologii. Od 2011 roku prowadzi zajęcia obejmujące problematykę psychologii rozwoju człowieka, psychologii zdrowia i niepełnosprawności, alternatywnych form nauczania, swobodnych metod diagnostycznych, jakościowych metod badawczych i podstawowych umiejętności psychologicznych. Współpracowała z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym, Samodzielnym Publicznym Centralnym Szpitalem Klinicznym, Ogólnopolskim Pogotowiem dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”, Instytutem Psychologii Zdrowia, placówkami oświatowymi i terapeutycznymi. Od 2012 roku jest stałym współpracownikiem Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego prowadząc badania z wykorzystaniem metod jakościowych oraz zajęcia obligatoryjne i specjalizacyjne w ramach specjalizacji Psychologia Wychowawcza. Główne obszary jej zainteresowań stanowią: rozwój, wychowanie i edukacja (również alternatywna) dzieci i dorosłych, analiza fenomenów społecznych w obszarach edukacji i terapii, oddziaływania rodziców na rozwój dzieci i młodzieży, wpływ zmian kulturowych na organizację ról w rodzinie.
Praca z ciałem 1
prowadzący: Dorota Porowska (Teatr Chorea)
Warsztaty będą miały formę treningu fizycznego połączonego z refleksją nad techniką i ekspresją ruchu. Obejmą m.in. poszerzanie świadomości ciała, rozwijanie wyobraźni ruchowej, pracę z partnerem, współdziałanie w grupie, pracę z głosem i rytmem, improwizacje ruchowo-głosowe, elementy akrobatyki.
Dorota Porowska – aktorka, reżyserka, choreografka. W latach 1984-2004 aktorka Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice”, skąd odeszła wraz z Tomaszem Rodowiczem, Elżbietą Rojek i in., aby założyć Stowarzyszenie Teatralne CHOREA. W początkach pracy twórczej, Chorea prowadząc badania nad źródłami tańca i muzyki, eksplorowała kulturę Antyku. Wyniki swych początkowych poszukiwań artyści zaczęli konfrontować ze współczesnymi formami teatru, tworząc nowatorskie i dynamiczne spektakle. Teatr regularnie prowadzi warsztaty teatralne, ruchowe i muzyczne, a także projekty społeczne, zarówno w Polsce jak i na świecie.
Praca z ciałem 2
prowadzący: Izabela Chlewińska
Zajęcia będą praktyczno-teoretycznym laboratorium robienia, oglądania i nazywania tańca. Mają dawać narzędzia do pracy z ruchem, który może integrować, uczyć, być przeżyciem indywidualnym i grupowym. Taniec jako narzędzie budowania relacji, taniec jako impuls do zmiany. Materialność, rzeźbiarskość, ale też polityczność ruszających się ludzi i nie-ludzi. W końcu laboratorium ma na celu ostatecznie wyjaśnić, że nie wszystko co tańczy w teatrze, jest teatrem tańca.
Izabela Chlewińska – tancerka, choreografka, pedagożka i terapeutka. Autorka spektakli i instalacji sensorycznych. Od wielu lat rozwija własną praktykę CIAŁO.GŁOS.INTUICJA, która prowadzi do samoregulacji i wyciszenia układu nerwowego. Łączy intuicyjne doświadczenie cielesności w ruchu z neurofizjologią. Współzałożycielka marki Intibag, która tworzy obiekty sensoryczne. Tworzy metody i narzędzia pracy z ciałem w oparciu o stymulację szóstego zmysłu, zwanego czuciem głębokim. Opiera się na aktualnych badaniach dotyczących neuroplastyczności mózgu oraz stymulacji nerwu błędnego. Terapeutka w nurcie terapii czaszkowo-krzyżowej w ujęciu biodynamicznym. Prowadzi szkolenia dla specjalistów oraz warsztaty dla rodzin z dziećmi z wyzwaniami neurorozwojowymi.
Praca z grupą
prowadząca: Monika Klonowska
Celem zajęć jest zwiększenie świadomości osób studiujących na temat mechanizmów grupowych, mających wpływ na przebieg i efektywność pracy twórczej zespołu. Zajęcia dotyczyć będą umiejętności radzenia sobie ze stresem i dynamiką grupy w trudnych sytuacjach (konflikt, opór grupowy). Kontekst pracy zdalnej z grupami stanie się dodatkową perspektywą jako wyzwanie obecne i na przyszłość.
Monika Klonowska – psycholożka, trenerka, mediatorka, od ponad 20 lat prowadzi szkolenia na temat zarządzania, współpracy, rozwiązywania konfliktów, pracuje z procesem grupowym, konfliktem w zespołach, głównie w instytucjach kultury. Szczegółowe informacje: www.Klonowska.pl, www.mobbingidyskryminacja.pl
Praca z widzem
prowadzący: Stowarzyszenie Pedagogów Teatru
Warsztaty wprowadzające w model działań skierowanych do widzów teatralnych, którym proponowane są warsztaty nawiązujące w sposób praktyczny do konkretnych przedstawień. Celem warsztatów jest przygotowanie publiczności do odbioru przedstawienia, umożliwienie jej osobistych i aktywnych relacji z tematyką i estetyką danej realizacji oraz stworzenie okazji do rzeczywistego spotkania i twórczego działania w przestrzeni teatralnej. Zajęcia obejmują naukę podstawowych metod tworzenia warsztatów do przedstawień, jak i zakładają pracę nad koncepcją własnego warsztatu do konkretnej realizacji teatralnej.
Stowarzyszenia Pedagogów Teatru powstało w 2010 roku. Promuje idee pedagogiki teatru, realizując jej założenia w praktyce i budując na różne sposoby przestrzeń współpracy pomiędzy artystami a widownią, ze szczególnym uwzględnieniem teatrów i szkół. Wspiera artystów pracujących z amatorami, nauczycieli prowadzących grupy teatralne. Projekty: „Teatr.CTRL +V” (warsztaty do spektakli dla nauczycieli i gimnazjalistów w małych miejscowościach), „Teatralne Spięcie” (budowanie współpracy między teatrami a lokalnymi szkołami), „Ja jestem ja” (produkcja spektaklu Teatru 21 i warsztaty dla dzieci w wieku przedszkolnych oraz pedagogów przedszkolnych). Współpracuje m.in. z: TR Warszawa, Teatrem Powszechnym im. Z. Hübnera, Teatrem Studio w Warszawie, Teatrem Dramatycznym w Warszawie, Fundacją „Muzyka jest dla wszystkich”.
Reżyseria 1
prowadzący: Michał Buszewicz
Zajęcia podejmują szereg zagadnień związanych ze specyfiką przedstawienia teatralnego. Czym różni się opowieść przy piwie od opowieści na scenie? Jak budować dramaturgię, kiedy nie ma scenariusza? Jak pracować z materiałem dokumentalnym, żeby forma teatralna była wartością dodaną, a nie utrudnieniem? Podczas warsztatu studenci i studentki będą testować różne strategie wytwarzania i formalizowania materiału niefabularnego.
Michał Buszewicz – dramatopisarz, dramaturg, reżyser. Absolwent specjalizacji dramatologicznej Wiedzy o Teatrze UJ i dramaturgicznej na Wydziale Reżyserii Dramatu krakowskiej PWST (AST). Poza regularną praktyką artystyczną oddaje się z chęcią pracy dydaktycznej. Prowadził warsztaty dramaturgiczne w ramach studiów Performatyki UJ, w ramach Laboratorium Nowych Praktyk Teatralnych SWPS, Wiedzy o Teatrze poznańskiego UAM, krakowskiej ASP, pełnił funkcję mentora w projekcie Sceny Nowej Dramaturgii w Rzeszowie, i współpracował z organizatorami warsztatów teatralnych i dramaturgicznych dla młodzieży i dorosłych. Jest członkiem kolektywu Instytut Sztuk Performatywnych w Warszawie.
Reżyseria 2
prowadząca: Bogumiła Stachurska
Punktem wyjścia warsztatu jest „dynamika przestrzeni scenicznej” i jej analiza formalna (m.in. wielkość, materia, kolor). Tak rozumiana koncepcja reżyserka określa zasady, które „rządzą” sceną, organizują ruch, decydują o kompozycji obrazu scenicznego (np. zasada równowagi przestrzeni, „dynamicznego montażu”, kontrastu, asymetrii). Omówione zostaną sposoby ich wykorzystania przy realizacji dowolnego spektaklu teatralnego, multimedialnego, happeningu, instalacji artystycznej itp. Zajęcia zawierają również elementy ćwiczeń aktorskich, scenograficznych, koncepcyjnych prowadzących do opracowania własnej koncepcji reżyserskiej.
Bogumiła Stachurska – reżyserka, pedagożka teatralna, absolwentka Instytutu Romanistyki UW, Instytutu Studiów Teatralnych na Sorbonie Paris III oraz Międzynarodowej Szkoły Jacques Lecoq w Paryżu. Członkini Międzynarodowego Stowarzyszenia Teatrów dla Dzieci i Młodzieży ASSITEJ. W swojej pracy reżyserskiej i pedagogicznej kontynuuje metodę dramy Gisele Barret oraz pracy aktorskiej Jacques Lecoqa. Specjalizuje się w dynamice przestrzeni scenicznej, realizuje zajęcia, warsztaty i spektakle z dziećmi i młodzieżą szkolną, jest jurorką konkursów i festiwali artystycznych.
Teatr i media 1: dźwięk
prowadzący: Sebastian Mac
Celem zajęć jest poznanie podstawowej wiedzy z zakresu szeroko rozumianej realizacji dźwięku, obejmującej m.in. nagrania terenowe, montaż, remix. W ramach warsztatu studenci i studentki przygotują eksperymentalne słuchowisko, w oparciu o wykonane samodzielnie nagrania terenowe. Podstawy cyfrowej pracy z nagraniami audio będą prowadzone przy zastosowaniu oprogramowania typu DAW.
Sebastian Mac – muzyk tworzący w nurcie muzyki eksperymentalnej, głównie elektroakustycznej i improwizowanej. Występował m.in. w ramach: Warsaw Summer Jazz Days, John Cage Year, Europejskiego Kongresu Kultury, Festiwalu Tradycji i Awangardy Muzycznej Kody, Brave Festival, Krakowskiej Jesieni Jazzowej, Ad Libitum.
Teatr i media 2: głos
prowadzący: Agata Harz
Zajęcia poświęcone będą głosowi ludzkiemu oraz czynności śpiewania, potraktowanej jako jedna z podstawowych aktywności człowieka. Zajmować się będziemy nabywaniem umiejętności higienicznego wydobycia głosu i nauką techniki wokalnej nazywanej „śpiewem białym”, śpiewem naturalnym” lub „śpiewem archaicznym”, praktykowanej w śpiewie tradycyjnym w Europie środkowo-wschodniej. W szczególności skupimy się na sposobach śpiewu w kilku regionach Polski nizinnej czyli na Mazowszu, Lubelszczyźnie i Kurpiach Białych. Pracować będziemy z różnorodnym repertuarem pieśni powszechnych oraz związanych z cyklem życiowym czy dorocznym. Dzięki praktykowaniu śpiewu w grupie, ćwiczeniom oddechowym, fonacyjnym, pracą nad rezonatorami itd. wykonywanym w formie zabawy i naturalnych dla głosu sytuacji, zyskamy świadomość swojego głosu, jego siły i znaczenia w osiąganiu równowagi psychofizycznej i dobrostanu jednostki i całej społeczności.
Agata Harz – śpiewaczka, członkini Warszawskiego Domu Tańca, już od lat 90. XX wieku zajmuje się archaicznymi technikami śpiewu, prowadząc badania terenowe w różnych regionach Polski (Mazowsze, Radomskie, Lubelskie, Kurpie) archiwizuje stary folklor oraz uczy się pieśni bezpośrednio od starszych śpiewaków i śpiewaczek wiejskich. Współtwórczyni awangardowej grupy „Księżyc”, wokalistka „Bractwa Ubogich” (pierwszej w Polsce kapeli z miasta zajmującej się polską muzyką tradycyjną „in crudo”), zespołu „Pies szczeka” oraz „Wędrowiec”. Współpracuje z Filharmonią Narodową, uczestnicząc w koncertach dla dzieci i młodzieży w ramach Działu Edukacji oraz z Teatrem Polskiego Radia.
agataharz.wix.com/ahaha
Teatr społeczny
prowadzące: dr Zofia Dworakowska, Dorota Ogrodzka
Zajęcia podejmują problematykę relacji między teatrem i jego otoczeniem społecznym, skupiają się na przykładach praktyk teatralnych wyrastających z żywego dialogu między ich twórcami i odbiorcami, a także przekraczających ten podział. Omawiane będą te zjawiska artystyczne, które czerpią z doświadczenia społeczności lokalnych i odpowiadają na ich potrzeby, a także te, które włączają w obszar swojej aktywności grupy zagrożone marginalizacją, stygmatyzacją, różnego rodzaju mniejszości. Zostanie ukazany kontekst ich działania i funkcji, a także wzajemnego przenikania się pola społecznego z polem sztuki, przy zacieraniu granic podziałów politycznych i estetycznych.
dr Zofia Dworakowska – absolwentka Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych UW oraz Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza, adiunktka w IKP UW, kieruje studiami Sztuki społeczne oraz, wraz z Justyną Sobczyk, studiami Pedagogika Teatru, realizuje własne projekty animacyjne i badawcze, jako ekspertka współpracowała m.in. z Biurem Kultury M. St. Warszawy, Narodowym Centrum Kultury, Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Członkini rady naukowej czasopisma Teatro e Storia i Społecznej Rada Kultury przy Prezydencie m.st. Warszawy.
Dorota Ogrodzka – absolwentka Instytutu Kultury Polskiej UW, krakowskiego studium teatralnego przy Teatrze Ludowym i Forum Dramaturgicznego przy Instytucie Teatralnym im. Z. Raszewskiego. Działa w Stowarzyszeniu Pedagogów Teatru. Współpracuje m.in. z Instytutem Teatralnym, Towarzystwem Inicjatyw Twórczych ę, Teatrem Polskim w Bydgoszczy. Prowadzi warsztaty teatralne i performerskie, pracuje przy projektach dramaturgicznych i edukacyjnych.
Teatr stosowany
prowadzące: Justyna Sobczyk, Justyna Wielgus i Teatr 21
Warsztat prezentujący społeczne zastosowania teatru na przykładzie pracy w zespole, którego aktorami są osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Zajęcia wprowadzają w wypracowaną w Teatrze 21 metodę współtworzenia różnych form teatralnych, pokazują, w jaki sposób można wykorzystać narzędzia teatru w pracy z określoną grupą, bazując na jej potencjale, odpowiadając teatralnie na jej potrzeby i pozwalając jej się rozwijać. Chcemy porozmawiać o sukcesach i porażkach związanych ze społecznym zaangażowaniem teatru a także roli lidera/reżysera.
Justyna Sobczyk – twórczyni Teatru 21, współzałożycielka Centrum Sztuki Włączającej, pedagożka teatru, od 2005 roku związana z Instytutem Teatralnym im. Z. Raszewskiego, wykładowczyni na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza. Reżyserka spektakli w Teatrze 21, a także twórczyni przedstawień dla dzieci i młodzieży w Teatrze Polskim w Poznaniu, Teatrze Powszechnym w Warszawie, Teatrze Zagłębia w Sosnowcu, Teatrze Polskim w Bydgoszczy, w Narodowym Starym Teatrze. Laureatka Nagrody Kamyk Puzyny miesięcznika „Dialog” oraz Paszporty “Polityki” w kategorii Teatr (2020).
Justyna Wielgus – performerka, autorka ruchu scenicznego, instruktorka ruchu, pedagożka teatru. Współprowadząca Teatr 21, kierowniczka ds. edukacji w Centrum Sztuki Włączającej. Twórczyni performansu PokaZ (Teatr 21). Prowadzi warsztaty z zakresu improwizacji kontaktowej, świadomości ciała, alternatywnej motoryki oraz danceability. Współpracuje z wieloma instytucjami przy projektach dotyczących zagadnień pedagogiki teatru, sztuki, teatru inkluzywnego i społecznego. Współpracuje z Lotte van den Berg. Laureatka nagrody Paszporty “Polityki” w kategorii Teatr (2020).
Teatr 21 – zespół teatralny, którego aktorami są głównie osoby z zespołem Downa i autyzmem. W ciągu 15 lat swojej działalności stworzył kilkanaście spektakli prezentowanych w teatrach i instytucjach w całej Polsce. Grupa występowała na festiwalach krajowych (m.in. Wrocław, Poznań, Gdańsk, Kraków) i zagranicznych (Praga, Berlin, Helsinki, Freiburg). W 2019 roku spektakl “Rewolucja, której nie było” został nagrodzony na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym “Boska Komedia” w Krakowie. Oprócz działalności artystycznej Teatr 21 zajmuje się również edukacją, pedagogiką teatru, działalnością wydawniczą, organizuje konferencje, wykłady i pracuje w międzynarodowych sieciach.
Teorie teatru
prowadzący: dr hab. Piotr Morawski
Zajęcia konfrontują refleksję teoretycznej i praktykę sceniczną, dwa bieguny historii teatru XX wieku. Ich celem jest pokazanie warstwowej struktury medium teatru, przechodzącego przez kolejne „progi” nowoczesności – próg dramatu, próg autonomii spektaklu i próg wielomedialnego widowiska kulturowego po tzw. końcu sztuki i triumfie performansu. Pojawią się tu najważniejsze zjawiska stulecia, nie tylko stricte teatralne – zatem kolejne awangardy (zwłaszcza dadaizm) i neoawangarda (szczególnie popart i performance art) oraz wielcy artyści – Edward G. Craig, Antonin Artaud, Bertolt Brecht, Jewgienij Wachtangow, Tadeusz Kantor, Jerzy Grotowski, Ariane Mnouchkine, Peter Brook, Andy Warhol, Marina Abramović.
dr hab. Piotr Morawski – kulturoznawca, historyk kultury; pracuje w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim i w redakcji miesięcznika „Dialog”. Zajmuje się kulturową historią teatru i teatrem współczesnym. Jako recenzent stale współpracuje z „Dwutygodnikiem.com”. Wydał między innymi Oświecenie. Przedstawienia (2017). Teraz pracuje nad książką o Teatrze Ziemi Mazowieckiej.
Warsztat otwarty
Warsztat sztuki opowiadania
prowadząca: dr hab. Małgorzata Litwinowicz-Droździel
Warsztat jest wprowadzeniem do praktycznych zastosowań sztuki narracji w pracy pedagoga, animatorki kultury, nauczyciela. Warsztat dotyka praktycznych aspektów opowiadania: głosu, gestu, rytmu i muzyczności żywej narracji.
dr hab. Małgorzata Litwinowicz – opowiadaczka, badaczka historii kultury, lituanistka. Współzałożycielka Stowarzyszenia Grupa Studnia O. (1997), w latach 2006-2018 kuratorka programu Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Opowiadania w Warszawie. Pracuje w Instytucie Kultury Polskiej UW. Wydała dwie książki autorskie: O starożytnościach litewskich oraz Zmiana, której nie było. Trzy próby czytania Reymonta, jest też współredaktorką książek popularyzujących sztukę opowiadania: Przyjemności opowiadania, Małe muzea, duże historie. Jako animatorka kultury i opowiadaczka współpracowała z wieloma instytucjami w Polsce i zagranicą (Federation of European Storytellers, Scottish Storytelling Centre, CLiO i in.).
A także:
Seminarium projektowe
prowadzące: dr Zofia Dworakowska, Justyna Sobczyk
Zajęcia poświęcone przygotowaniu projektu dyplomowego, kończącego studia, który może przybrać różne formy, w zależności od zainteresowań oraz profilu działania uczestnika/uczestniczki. Projektem dyplomowym może więc być np. przedstawienie, cykl warsztatów, scenariuszy lekcji, które powinny być planowane w miejscu zamieszkania lub działania uczestnika/uczestniczki. Rodzaj projektu oraz forma jego dokumentacji i prezentacji podczas końcowej obrony będą każdorazowo ustalane z promotorką/promotorem.
Więcej o projekcie dyplomowym tutaj.
Zajęcia na studiach prowadzili także m.in.: Konrad Dworakowski, Marta Jankowska, prof. Dobrochna Ratajczak, Tomasz Rodowicz, Dorota Sajewska, Anna Smolar, Filip Szatarski, prof. Lech Śliwonik, Rafał Urbacki, Paweł Wodziński.